The Police neemt afscheid in stijl...

Het laatste optreden van The Police was er eentje om in te lijsten. Het werd een afscheid van een groep van wereldklasse.

Iggy Pop en The Scabs brachten aardige optredens tijdens TW Classic, maar dat was van minder belang. Het was heel de dag uitkijken naar The Police. De band speelde voor de allerlaatste keer in België en was de absolute headliner van het festival.

We zagen overdag heel wat fans met een T-shirt van The Police wat apathisch voor zich uitstaren, of een uiltje knappen op een plastieken deken op de zompige wei. Zij waren gekomen voor Sting en co, de rest kon hen niet schelen.

Het trio Sting, Andy Summers en Stewart Copeland had er blijkbaar zin in want ze begonnen ruim een kwartier te vroeg aan hun set, waarmee ze een deel van het publiek op het verkeerde been zette.

De eerste noten van 'Message In A Bottle' deden heel wat mensen verschrikt opkijken. Sting had voor de gelegenheid een volle baard laten staan, waardoor hij ook echt geleek op iemand die aangespoeld was op een onbewoond eiland. Het deed 'I'll send an S.O.S. to the world' erg geloofwaardig klinken. Zijn strak zittend T-shirt was dan weer een vreemde vestimentaire keuze.

'Message In A Bottle' zette de toon van het optreden: The Police wilde nog een keer laten zien dat ze nog steeds internationale top zijn. De drie zijn dan ook uitstekend op elkaar ingespeeld, hebben slechts een hoofdknik of een blik nodig om te weten wat de collega's bedoelen.

Sting, Stewart Copeland en Andy Summers hadden nog iets goed te maken voor hun Belgische fans: vorig jaar werd een van de optredens van The Police in het sportpaleis immers afgelast wegens Stings stemproblemen. Wij durven er geld op inzetten dat het merendeel van de fans dat toen tevergeefs tickets kocht, op de wei in Werchter was.

En ook Sting was het afgezegde optreden nog niet vergeten: hij lanceerde geregeld vocale uithalen, alsof hij wilde bewijzen dat de afgelasting vorig jaar wel degelijk te wijten was aan gezondheidsproblemen en níet aan de ouderdom.

The Police heeft zijn stempel gedrukt op de recente muziekgeschiedenis door met onder andere reggaeinvloeden herkenbare popsongs te maken. Toch bleef Sting bescheiden: 'Het is een eer om op hetzelfde podium te mogen staan als Iggy Pop, een legende.'

Sting staat vooral bekend voor zijn typische stemgeluid, maar hij is ook een straffe bassist, zo toonde hij op TW Classic. Al krijgt die bas soms iets te veel overwicht, wat het evenwicht in de arrangementen dan verstoort.

Andy Summers is dan weer een indrukwekkende gitarist die met een opmerkelijk joie-de-vivre op het podium stond, en ook drummer Stewart Copeland ging uiterst precies te keer op zijn vellen.

Toch misten we in het eerste deel hier en daar een gebalde vuist of een versnelling. 'Walking On The Moon' en vooral 'Demolition Man' werden iets te lang uitgerokken, waardoor ze na een tijdje wat gezapig klonken.

Maar dat werd al gauw goedgemaakt. Het tweede deel telde een aantal uitschieters: 'Every Little Thing She Does Is Magic' klonk heerlijk zomers en in 'Wrapped Around Your Finger' toonde drummer Stewart Copeland met virtuoze percussie zijn talent.

'Invisible Sun' was dan weer teleurstellend: op de beeldschermen werden beelden getoond van kinderen, waardoor het nummer te veel meligheid meekreeg. 'Can't Stand Losing You', de afsluiter van de set, was meteen ook het hoogtepunt van de avond. De song werd in een indrukwekkend live-jasje werd gegoten, net als vorig jaar in het Sportpaleis.

Hoe goed ze ook speelden, The Police kreeg, net als de andere groepen, het publiek niet buiten zinnen. Enthousiast meeklappen, dat wel, maar het bleef allemaal behoorlijk beleefd. Enkel de klassiekers kregen een overdonderend herkenningsapplaus: 'Everything She Does Is Magic', 'Walking On The Moon', 'De Do Do Do De Da Da Da' of 'Roxanne'. Echt meegezongen werd er enkel tijdens 'De dododo'. Jammer, want de band verdiende meer.

The Police had een ruime bisronde ingepland; liefst vijf nummers, waaronder 'Roxanne', vorig jaar níet gespeeld, 'So Lonely' en 'Every Breath You Take'. De versie van 'Every Breath You Take' was naar onze smaak iets te naakt. Toch toonde Sting tijdens de bis dat hij vocaal afgetraind was, al klonk hij dan hier en daar wat rauwer dan op plaat. We dachten ook hier en daar op voorhand opgenomen backings te horen.

Detailkritiek, want The Police bracht in Werchter een straf optreden dat de legende in ere houdt. We kunnen alleen maar hopen dat de drie op hun plannen terugkomen en alsnog een extra reünieconcert plannen.

(c) De Standaard by Kristof Hoefkens